دیگر وی می باشد.[1]

وی همواره به این حدیث پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله تأکید داشت که: «هرکس علم(علوم حقیقی و معارف واقعی) را، به جز در قرآن بجوید، خداوند او را به گمراهی افکند».

همچنین در مصاحبه های خویش به این نکته اشاره می نمود که موفقیّتش در تبلیغ اسلام در غرب به این جهت بوده که به خود قرآن کریم استناد می کرده است. از جمله خدمات بسیار مهم فلاطوری، کاری بود که درباره ی اصلاح کتاب های درسی مدارس کشورهای غربی انجام داد. چنانکه کتاب های درسی 17 کشور اروپایی را از پیش داوریهای مُغرضان و نادانان پاکسازی نمود. وی به استعمارشناسی توجّه داشت و ضرورت آن را بخصوص برای شرق اسلامی درک می کرد. از این رو به افکار سیّد جمال الدّین و تجربه های او ژرف می نگریست. به حق در مورد وی گفته شده که «فلاطوری غریب زیست و غریب مُرد».[2]

4) تکیه ی بروجنی ها

این تکیه در شمال غرب تکیه مَلِک و گلستان شهدای فعلی است. از تکیه های خانوادگی شمرده می شد که اعیان و بزرگان بروجن در آن دفن شده اند.

برخی از بزرگان مدفون در این تکیه عبارتند از:

1 - حسینعلی مشفق ضرغام: متوفّی 1393 ق. از شاعران توانای قرن چهاردهم که دیوان اشعار او تحت عنوان «اندیشه های رنگارنگ» به چاپ رسیده است.

2 - آقا میرزا عبّاس نحوی: فرزند میرزا عبدالجواد هرندی. متوفّی 1371 ق. از اساتید هنر خوشنویسی و از بنیانگذاران مدارس جدید در اصفهان که مدرسه ی دیانت را تأسیس کرد و صاحب تألیفاتی نیز می باشد.[3]