شهید ثانی و عالمی فاضل و مدرّس فقه، اصول و حکمت بود. وی از علمای گمنام و منزوی بود که عمری را به زهد و قناعت و اعراض از مردم به سر برد. و در مدرسه جدّه کوچک فقه و اصول و حکمت تدریس می نمود.

3 - شیخ حیدرعلی صلواتی: فرزند حاج قدیرعلی سدهی، متوفّی 1392 ق. عالم و عارف پرهیزگار و صاحب کتاب ارزشمند «نجم السهیل» در شرح دعای کمیل(منظوم) است که با مطالعه ی این کتاب به احوال روحانی وی می توان پی برد. او شعری برای سنگ قبرش سروده که بر آن حک شده است:

ای محبّان ز اسیران لحد یاد کنید

خانه قبر به دل جُستنی، آباد کنید

ما که ماندیم شما باز نمانید ز کار

به ادای صلواتی دل ماشاد کنید[1]

4 - عبدالمحمود محزون اصفهانی: متخلص به «محزون» متوفّی 1377 ق. از شعرای خوش سخن و صاحب کتب و رسایلی همچون: الف) جنگل که دیوان اشعار اوست ب)

عروج النبی صلی الله علیه وآله ج) گنج العیش(مجموعه غزل) و آثار دیگر است. از اشعار اوست:

ای خوش خصال دلبر انصاف ده خدا را

با دوستان یکدل از حد مبر جفا را

آندم که رخ نمایی بعد از غم جدایی

بهتر ز ملک شاهی این کمترین گدا را[2]

سایر مشاهیر مدفون در تکیه عبارتند از:

5 - ملّا فرج اللّه دُرّی: متوفّی 1382 ق. عالم فاضل. از شاگردان سیّد محمّدباقر درچه ای، خوند