3 - شیخ محمّدجواد فریدنی: فرزند شیخ علی اصغر، متوفّی 1375 ق. فقیه، عالم و ادیب، از وی کراماتی را یاد می کنند.

4 - شیخ بهاءالدّین برهانی: فرزند ملّاعلی معلّم، متوفّی 1393 ق. عالم فاضل ادیب، و از وعاظ ممتاز اصفهان که چندین سال بیمار و خانه نشین بود امّا با همه ی بیماری ها صابر و شاکر خداوند بود و از جاده صبر و شکیبایی خارج نشد.[1]

5 - شیخ محمود سالک: فرزند حاج محمّداسماعیل. متوفی 1389 ق. عالم صالح، واعظ پرهیزگار. از محضر بزرگانی چون شیخ عبدالکریم حائری کسب علم نمود. به گفته ی مرحوم مهدوی، «سالکِ راه حق بود و الحق می توان او را مسلمان حقیقی دانست».[2]

6 - حسن قوامی زاده: متوفّی 1384 ق. از دبیران فاضل اصفهان و مدیر روزنامه ی پازهر.

7 - مصطفی ستاریان: فرزند حاج محمّدصادق، متوفّی 1391 ق. دارای مدرک دکترا در فلسفه و علوم تربیتی. وی معلمی مهربان و خدمتگزار، نویسنده ی کتابی در فلسفه و اخلاق برای دوره ی دبیرستان بود.[3]

8 - میرزا محمّدعلی مُکْرَم حبیب آبادی: متوفّی 1384 ق. شاعر، روزنامه نویس و فکاهی سرای معروف اصفهان. اشعار «هارون ولایت» و «سینه زنی» وی جنجال برانگیز بود. می گویند صارم الدوله