1300 - 1250 ق. مشهور به «میرزاجان» خوشنویس و نقّاش، تذهیب کار برجسته.[1]

2 - سیّد محمّدحسین امامی: فرزند میرزاجان، متوفّی 1321 ق. از اساتید هنرمند و خوش ذوق نقاشی. وی در قلمدان های گل و بوتّه آثار نفیسی را به وجود آورده است.[2]

3 - حاج میرزاآقا امامی: حاج میرزا مهدی معروف به حاج میرزا آقا امامی. فرزند سیّد محمّدحسین حسینی، متوفّی 1375 ق. ویژگی ممتاز وی در عرصه هنر احیاءِ هنر از یاد رفته عصر صفوی یعنی ساخت جلد سوخت است. در هنرهایی همچون تذهیب، نقشه فرش، گل و مرغ، نقّاشی قلمدان نیز استاد بود. و از هنرمندان مینیاتوریست معاصر ایران بود. وی شاگردان برجسته ای چون حسین بهزاد، محمود فرشچیان را تربیت نمود. از این هنرمند آثار ارزنده و تابلوهای نفیسی به جای مانده است.[3]