7. ماده تاریخ وفات سید کمال الدین بهشتی دادخواه(ابن سید اسدالله)

باز گردون دستبردی زد به گنج مجد و جاه

یوسف مصر سپاهان را فکند از کین به چاه

رادمردی دادگستر، دادخواهی با کمال

نیک نفسی نوع پرور، نیک خویی نیک خواه

مرغ روحش ارجعی بشنید و از یک جلوه رفت

پر زنان لبیک گویان جانب عرش اله

خود به حق پیوست و از ما رشته الفت برید

کرد شام خود سپید و روز یاران را سیاه

کلک "هور" از بهر تاریخ وفاتش زد رقم

"یافت عزّ و جاه جاویدان کمال دادخواه"

چون دهر دون به کین است با اهل دانش و رای

بر بی کمال جانا، فضل و کمال منمای

علم و کمال و دانش منما به دهر کآخر

فرسوده سازدت روح، این چرخ روح فرسای

چون این شریف عنصر کاندر طریق خدمت

بهر رفاه مردم ننشست یک دم از پای

آخر به جرم دانش ننموده دور خود طی

بشکست جام عمرش این رند باده پیمای

سال وفات او طبع چون خواست از من و

"هور" هریک به نوبه گفتیم: "کو دادخواهی ای وای"

(137= 685 + 685)