تألیفات

آیه الله تویسرکانی دارای آثار متعددی در فقه و اصول و سایر علوم اسلامی بوده است.

وی در آغاز یکی از رسائل خود به این آثار اشاره کرده و می نویسد:

"مدّتی است متمادی که در دارالسلطنه اصفهان - صانها الله عن الحدثان - در ظلّ ظلیل حضرت شاهنشاه زاده اعظم و ملک زاده معظّم... ظلّ السلطان... مشغول تحصیل و نشر احکام و تعلّم و تعلیم فضلاء اعلام و تصنیف و تألیف؛

حتّی صنّفت فی الفقه کتباً عدیده،

وفی مبانیها قواعد رشیقه،

وفی الاصول رواشح نفیسه،

وفی الاخلاق والتفسیر مسائل مشکله،

وفی الرجال والدرایه سطوراً وافیه،

وفی ردّ المذاهب المبتدعه رسائل شافیه،

ولبعض الاخبار ودعاء السمات شروحاً عالیه؛

ومع ذلک کتابی در وجوه اعجاز قرآن منظوم نموده که به وضوح پیوسته و بی شائبه تکلّف توان گفت که اتّفاق تألیف کتابی چنین نبود مگر از اقتضای عهد میمون و اختر همایون آن حضرت".[1]