توجه به غصبى بودن و حرمت تصرّف در آن داشته باشد، حرام و باطل است.

(مسأله 422) كسى كه در مساجد، مشاهد مشرّفه و اماكن عمومى سبقت كرده ومحلى را در اختيار مى‌گيرد، تا از آنجا اعراض نكرده از ديگران شايسته‌تر است و ايجاد مزاحمت براى او حرام است ودر صورت مزاحمت نماز وى صحيح است.

(مسأله 423) اگر زن و مرد در يك رديف و يا زن جلوتر از مرد براى نماز بايستند، مانعى ندارد، گرچه كراهت شديده دارد.

براى رفع كراهت شايسته است:

الف) مرد جلوتر بايستد، به مقدارى كه اگر به سجده بروند، سرِ زن از زانوهاى مرد جلوتر نباشد.

ب) ديوار و يا پرده‌اى- هر چند كوتاه- در ميان آنها حائل گردد.

ج) ده ذراع (حدود پنج متر) بين آنها فاصله باشد.

د) اگر نشد، يك گام، لااقلّ يك ذراع و حدّاقل يك وجب در ميان آنها فاصله باشد.

(مسأله 424) سجده‌گاه، يعنى محلّى كه در سجده پيشانى بر آن نهاده مى‌شود، بايد پاك، و از اجزاى زمين و يا روييده از زمين باشد، به شرط اين كه معدنى، خوردنى و پوشيدنى نباشند.

(مسأله 425) بهترين چيز براى سجده كردن تربت قبر حضرت سيد الشهدا است.

(مسأله 426) منظور از خوردنى و پوشيدنى كه سجده بر آنها جايز نيست، آن است كه قابليّت خوردن وپوشيدن را داشته باشند.

(مسأله 427) بر پوست بادام و گردو پس از در آوردن مغز آنها مى‌توان سجده كرد، ولى پيش از در آوردن مغز آنها بنابر احتياط واجب نمى‌توان سجده نمود.