عصر و عشاء هر كدام چهار ركعت مى‌باشند كه در سفر و به هنگام ترس از خطر به صورت شكسته (دو ركعتى) خوانده مى‌شوند.

نوافل (نمازهاى مستحبى روزانه)

(مسأله 383) نمازهاى مستحبى فراوان است كه در اينجا فقط به نافله‌هاى روزانه- كه با نمازهاى روزانه مربوطند- اشاره مى‌كنيم.

(مسأله 384) نافله‌هاى روزانه عبارتند از:

1) نافله ظهر، هشت ركعت قبل از نماز ظهر

2) نافله عصر، هشت ركعت قبل از نماز عصر

3) نافله مغرب، چهار ركعت بعد از نماز مغرب‌

4) نافله عشاء، دو ركعت نشسته، بعد از نماز عشاء، كه «وُتَيره» ناميده مى‌شود و يك ركعت به شمار مى‌آيد اگر چه بجا آوردن آن در حال ايستاده افضل است.

5) نماز شب، هشت ركعت‌

6) نماز شَفع، دو ركعت بعد از آن‌

7) نماز وتر، يك ركعت‌

8) نافله صبح، دو ركعت قبل از نماز صبح‌

(مسأله 385) نافله‌هاى يوميّه و ديگر نمازهاى مستحبّى را مى‌توان در حال اختيار نشسته، و در حال حركت (پياده و سواره) به جا آورد.

(مسأله 386) كسى كه قدرت بر ايستادن دارد نمى‌تواند نمازهاى واجب را در حال نشسته بخواند.

(مسأله 387) كسى كه مى‌تواند در جاى ساكن و در حال آرامش بدن نماز بخواند، نمى‌تواند نمازهاى واجب را در حال حركت و يا سواره بخواند، ولى كسى كه سوار كشتى يا هواپيما مى‌باشد، مى‌تواند در حال حركت نمازهايش را به جا آورد.