(مسأله 190) زنى كه داراى عادت عدديّه است، اگر خون نفاسش ادامه يابد، به مقدار عادت خود نفاس مى‌گيرد و بنابر احتياط واجب لازم است يكى دو روز هم براى روشن شدن وضع خود، به عنوان «استظهار» نفاس قرار دهد، تا ده روزبه پايان برسد.

(مسأله 191) زنى كه داراى عادت عدديّه نيست، اگر نفاسش ادامه يابد، تا روز دهم نفاس مى‌گيرد و بعد از آن به وظيفه مستحاضه عمل مى‌كند، ولى بنابر احتياط واجب تا روز هجدهم، از آنچه در حال نفاس حرام است اجتناب كرده، سپسغسل نفاس نمايد.

(مسأله 192) اگر بعد از زايمان جريان خون ادامه پيدا كند و به يك ماه و يا بيشتر برسد، ظاهر اين است كه بعد از ايام عادت و سپرى شدن ده روز، در حكم مستحاضه است و اين حكم تا موقع قطع شدن خون ادامه دارد و تا خون تازه‌اى باويژگيهاى حيض نبيند حكم استحاضه بر او جارى مى‌شود.

(مسأله 193) اگر بعد از زايمان جريان خون به قدرى ادامه پيدا كند كه از مقدار متعارف مربوط به ايّام زايمان خارج شود، به حكم زنانى كه خون طولانى مى‌بينند عمل كند. حكم اين زنها در بخش حيض گفته شد.

(مسأله 194) نماز، روزه و هر عبادت ديگرى كه طهارت در آن شرط است، بر زن در حال نفاس حرام است.

(مسأله 195) روزه‌هايى را كه در ايّام نفاس ترك كرده، بايد قضاى آنها را به جا آورد ولى نمازهايش قضا ندارد.

(مسأله 196) اگر در اثناى وقت نماز از نفاس پاك شود، بايد غسل كرده، آن را بخواند، واگر نتوانست بايد قضاى آن را به جا آورد.