(مسأله 2067) از حيوان حلال گوشت چند چيز حرام است:

خون، سرگين، نرينه، دنبلان، غدد، كه آن را دشول مى‌نامند. سپرز، كه همان طحال است، و بنابر احتياط واجب: رحم، يعنى بچه‌دان. شرمگاه (مادينه)، مغز حرام كه در ميان تيره پشت است، پى‌ها، كه در دو طرف تيره پشت قرار دارند، مثانه (بول‌دان)، زهردان‌

(مسأله 2068) آنچه به عنوان حرام يا مكروه گفته شد، در تمام حيوانات بزرگ و كوچك جارى مى‌باشد، جز اينكه اگر حيوان به قدرى كوچك باشد كه اين اعضا در آنها قابل تشخيص نباشد، مانعى ندارد.

(مسأله 2069) آنچه به عنوان اعضاى حرام در حيوانات گفته شد، در ماهى و ميگو جارى نمى‌شود، ولى اگر ماهى خون چشمگيرى داشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد از خوردن آن پرهيز شود.

(مسأله 2070) خون بسيار اندكى كه در رگهاى نازك حيوان باقى مى‌ماند، و عرفا جزو گوشت به شمار مى‌آيد و از نظر عرفى قابل تشخيص نمى‌باشد، خوردنش مانعى ندارد.

(مسأله 2071) خوردن اعيان نجسه و هر چيزى كه نجس شده و تطهير نشده حرام است. خوردن چيزهايى كه فطرت انسان از آن تنفر دارد، مانند آب دماغ، اگرچه پاك باشد و از حيوان حلال گوشت باشد، بنابر احتياط واجب حرام است.

(مسأله 2072) خوردن ادرار پاك از حيوان حلال گوشت، براى درمان برخى از بيماريها، مانعى ندارد، اگرچه به حد ضرورت نرسيده باشد.

(مسأله 2073) خوردن گِل، و بنابر احتياط واجب خوردن خاك و ماسه و امثال اينها، كه از اقسام زمين مى‌باشد، حرام است، ولى خوردن ساير معادن حرام نيست، مگر اينكه موجب ضررى باشد، كه مبتلا كردن انسان خودش را به چنين ضرريحرام باشد.

(مسأله 2074) در ميان گِلها، خوردن تربت امام حسين به مقدار