صورت تخييرى، يعنى: بايد يك برده مؤمن آزاد كند، يا دو ماه روزه بگيرد و يا 60 فقير را سير نمايد.

(مسأله 1895) اگر روزه‌دار، روزه‌اش را در ماه رمضان با حرام افطار كند، مثلًا با شراب يا زنا، كفّاره جمع بر او واجب مى‌شود.

4- كفّاره خوردن روزه قضاى ماه رمضان بعد از زوال‌

، سير كردن 10 مسكين است و در صورت نتوانستن سه روز روزه است.

5- كفّاره ظهار،

و آن يكى از سه كفّاره روزه و لكن به صورت ترتيبى است، يعنى بايد برده آزاد كند، اگر نتوانست دو ماه روزه بگيرد، و اگر نتوانست 60 نفر فقير را سير كند.

6- كفّاره جماع در حال اعتكاف،

و آن يكى از كفّاره‌هاى روزه به صورت تخييرى است.

7- كفّاره شكستن عهد

، و آن نيز يكى از كفّاره‌هاى سه گانه به صورت تخييرى است.

8- كفّاره بريدن زن گيسوان خود را در مصيبت،

كه آن نيز يكى از كفّاره‌هاى سه گانه روزه است، اگرچه همه موهايش را نبرد، بلكه قسمت عمده آن را ببرد يا بتراشد.

9- كفّاره مخالفت با سوگند،

و آن آزاد كردن يك برده مؤمن، يا اطعام ده مسكين، يا پوشانيدن ده مسكين است، و اگر از همه آنها ناتوان باشد، بايد سه روز پى در پى روزه بگيرد.

10- كفّاره مخالفت با نذر

، كه همان كفّاره مخالفت با سوگند است.

11- كفّاره ايلاء

، كفّاره آن همان كفّاره مخالفت با سوگند است.

12- كفّاره كندن زن موهايش را در مصيبت،