(مسأله 116) آبى كه به هنگام ملاعبه از انسان خارج مى‌شود، پاك است و حكم منى را ندارد.

(مسأله 117) بيرون آمدن منى از انسان سالم هميشه همراه با جهش، سستى بدن و از روى شهوت مى‌باشد، ولى در شخص مريض اگر همراه با شهوت باشد كافى است و در حكم جنب مى‌باشد.

(مسأله 118) اگر در خواب با جهش و از روى شهوت بيرون آيد در حكم جنب است، ولى اگر در جهش آن شك كند و اندك بودن آن نشانه نداشتن جهش باشد، غسل كردن بر او واجب نمى‌شود.

(مسأله 119) منى از زنها منحصرا در اوج شهوت بيرون مى‌آيد، پس آنچه پيش از رسيدن به اوج از آنها خارج شود منى نيست.

(مسأله 120) به هنگام آميزش با همسر، اگر به مقدار حشفه داخل شود، حكم جنابت بر هر دو جارى مى‌شود.

(مسأله 121) اگر به همين مقدار در دُبر مرد يا زن داخل شود، بنابر احتياط واجب براى هر يك از آنها حكم جنابت جارى مى‌شود.

(مسأله 122) حكم جنابت فقط با غسل بر طرف مى‌شود.

(مسأله 123) شخص جنب حق ورود يا عبور از مسجد الحرام و مسجد النّبى را ندارد و براى او حرام است، ولى از ديگر مساجد مى‌تواند عبور كند، و در حال عبور چيزى از آنجا بردارد و يا در آنجا بگذارد، ولى نمى‌تواند توقّف نمايد.

(مسأله 124) حرم رسول اكرم و ائمّه اطهار بنابر احتياط واجب در حكم مساجد است و اگر كسى ناگزير از ورود شود، بايد به عبور اكتفا كند و درنگ نكند، ولى در رواقهاى اطراف، كه جدا از ساختمان اصلى حرم مى‌باشند، مى‌تواندتوقّف كند.

(مسأله 125) بر شخص جنب خواندن چهار آيه‌اى كه سجده واجب دارند،