ازدواج كرده نزديكى انجام نگرفته است.

(مسأله 1600) اگر دخترى در اثر پرش و امثال آن بكارتش از بين برود، يا به وسيله گناه و يا در اثر وطى به شبهه بكارتش رفته باشد، در حكم باكره است و اذن پدر در ازدواج او شرط است.

(مسأله 1601) دختر باكره در دست پدر و جدّ اسير ودر حكم كالا نمى‌باشند، تا آنها مطابق خواسته‌هاى خويش و يا بر اساس عادت قبيلگى در مورد او تصميم بگيرند، بلكه حتما بايد مصلحت و نياز طبيعى او را مورد نظر قرار دهند.

(مسأله 1602) اگر پدر و پدربزرگ از ازدواج دختر باكره جلوگيرى كنند و اين كار عرفا به ضرر و زيان او باشد، ولايتشان ساقط مى‌شود، و دختر شخصا در مورد خود تصميم مى‌گيرد.

(مسأله 1603) اگر اذن گرفتن از پدر يا پدربزرگ به جهت بيمارى و يا مسافرت طولانى آنها ممكن نباشد، اذن آنها ساقط مى‌شود و دختر به طور مستقل تصميم مى‌گيرد. و در اين صورت اذن ديگرى، چون برادر، يا حاكم شرع لازم نيست.

(مسأله 1604) دخترى كه پدر و پدربزرگ ندارد، در تصميم‌گيرى مستقل است و هيچيك از فاميل و غير فاميل حق مداخله در ازدواج او را ندارند، پس آنچه در برخى از خانواده‌ها مرسوم شده كه در امور دختر بالغ و عاقل مداخله مى‌كنند و يادر تصميم ولىّ دختر مداخله مى‌كنند، ستمى آشكار است، دور از معيارهاى دينى و شيوه جاهلانه است. و از موجبات فتنه و فساد است، كه در مواردى پيامدهاى ناگوارى نيز در پى دارد.