آداب و سنن ازدواج‌

(مسأله 1575) مستحب است كه انسان هنگامى كه تصميم بر ازدواج گرفت، دو ركعت نماز بخواند و عرضه بدارد:

«اللّهُمَّ انّى اريدُ أَنْ أَتَزَوَّجُ، اللّهُمَّ فَقَدّرْ لي مِنَ النّساءِ أَعْفَّهُنَّ فَرْجا وَ أَحْفَظَهُنَّ لي فى نَفْسِها وَ فى مالي، وَ أَوْسَعُهُنَّ رِزْقا وَ أَعْظَمَهُنَّ بَرَكَةً، وَ قَدِّرْ لي مِنْها وَلَدا طَيِّبا تَجْعَلُهُ خَلَفا صالِحا في حَياتي وَ بَعْدَ مَوْتي».

(مسأله 1576) مرد مى‌تواند به زنى كه قصد ازدواج با او را دارد، نگاه كند، ولى بنابر احتياط واجب به همان مقدارى كه متعارف است كه به هنگام پوشيدن لباس خانگى باز باشد؛ نگاه كند، مانند بازوها، پاها، سر و قسمتى از سينه، نه قسمتهايديگر كه معمولًا پوشيده مى‌باشد.

(مسأله 1577) در مسأله ياد شده اگر لباس زن نازك و بدن نما باشد مانعى ندارد، ولى در هر حال بايد به مقدارى كه وضع جسمانى او معلوم شود بسنده شود و از آن حدّ تجاوز نشود.

(مسأله 1578) رد كردن خواستگار متدين و خوش اخلاق، شايسته نيست، به ويژه اگر امكاناتى هم داشته باشد كه بتواند زندگى خود و همسرش را تأمين كند.

(مسأله 1579) انحصارى كردن حق ازدواج، ظلم به زنان و محروم كردن آنان از مهمترين حقشان مى‌باشد، كه اگر شكيبايى پيشه كنند مورد ستم قرار مى‌گيرند و كسى به دادخواهى آنها گوش نمى‌دهد و اگر از سنّت قبيلگى خارج شوند، موردتهاجم، سرزنش، ننگ و عار اعضاى قبيله واقع مى‌شوند و عكس‌العملهاى حادّى را به دنبال خواهد داشت. خداوند منّان در ردّ اين افكار مى‌فرمايد:

«أفَحُكْمَ الْجاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ، وَ مَنْ أحْسَنُ مِنَ اللّهِ حُكْما لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ»[24]

[24] ( 1) سوره مائده 5، آيه 50.