احكام ازدواج‌

خداوند متعال مى‌فرمايد:

«وَ مِنْ آياتِهِ أنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أنْفُسِكُمْ أزْواجا لِتَسْكُنُوا الَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً، إنَّ فى ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»:[22]

«و از نشانه‌هاى او اينست كه همسرانى از جنس خودتان براى شما آفريد، تا به سوى آنها آرامش پيدا كنيد، و در ميانتان مودّت و رحمت قرار داد. در اين، نشانه‌هايى است براى آنانكه انديشه خود را به كار مى‌اندازند».

در احاديث فراوانى بر فضيلت، اهمّيت و استحباب ازدواج تأكيد شده و از ترك آن به شدّت نهى شده و مكروه است، و اينك ترجمه چند حديث از رسول اكرم تقديم مى‌گردد:

1) كسى كه ازدواج مى‌كند، نيمى از دين و ايمانش محفوظ مى‌باشد، در مورد نيم ديگر بايد تقوا پيشه كند.

2) در اسلام بنيادى تأسيس نشده كه در نزد خداوند از بنياد ازدواج محبوب‌تر باشد.

3) كسى كه دوست دارد بر فطرت و آيين من گام بردارد، بايد از سنّت من پيروى كند، يكى از سنّتهاى من ازدواج است.

4) هر كس بخواهد خدا را پاك و پاكيزه ملاقات كند، در حالى كه همسرى براى خود برگزيده او را ملاقات نمايد.

5) دو ركعت نمازى كه شخص ازدواج كرده به جاى آورد، بهتر از فرد مجّردى است كه شبها را با عبادت سپرى كند و روزها را روزه بگيرد.

[22] ( 1) سوره روم 30، آيه 21.