معينى اختصاص دهد.

(مسأله 1485) كسى كه عينى را حبس كرده، اگر براى پايان آن وقت مشخّصى را تعيين كند، مثلًا بگويد: اين عين را تا ده سال حبس كردم، آن را «رُقبى» مى‌نامند.

(مسأله 1486) اگر كسى عينى را حبس كند و پايان مدّت آن را مرگ خودش يا مرگ طرف قرار بدهد، آن را «عُمرى» مى‌نامند. مثل اينكه بگويد: من اين ماشين را براى زيد حبس كردم، كه تا زنده است از آن استفاده كند، يا تا من زنده هستم ازآن استفاده كند.

(مسأله 1487) در سُكنى، رُقبى و عُمرى شرط است كه عين را براى فرد معين حبس كند، پس اگر آن را براى طبقه‌اى مثلًا حبس كند، آن را فقط «حبس» مى‌نامند.