احكام وقف‌

حقيقت وقف و اقسام آن‌

وقف عبارت است از بيرون كردن عين از مُلكِ مالك و حبس كردن آن براى استفاده از منافع يا توليدات آن در راه معين.

(مسأله 1436) منافع عين موقوفه ممكن است براى يك مصلحت همگانى و استفاده عموم طبقات از آن منظور شود و يا براى استفاده قشر و طبقه خاصّ اختصاص داشته باشد. لذا موقوفات بر دو قسم مى‌باشند:

قسم اوّل: وقف عام‌

(مسأله 1437) موقوفاتى كه تحت عنوان خاصّى وقف مى‌شوند ولى حق استفاده از آنها به قشر خاصّى اختصاص ندارد، بلكه براى عموم است مانند مساجد، حرم ائمّه، مشاهد مشرّفه، اماكن مقدّسه و ساختمانهاى وابسته به آنهاحسينيه‌ها و ..

(مسأله 1438) اجاره دادن وقف عام در مثل اين موارد و پول گرفتن در مقابل استفاده از آن جايز نيست.

(مسأله 1439) اگر كسى وقف عام را غصب كند و يا استفاده از آن را به خود اختصاص دهد، كار حرامى انجام داده، ولى ضمان آور نمى‌باشد.