احكام وضو

چند چيز وضو را باطل مى‌كند:

1 و 2- بيرون آمدن ادرار و مدفوع، گرچه از محل طبيعى خارج نشوند، ولى عرفا بيرون آمدن بول و غائط به شمار آيند- بنابر احتياط واجب-.

3- بيرون آمدن باد معده.

4- خوابى كه بر هوش و حواس غلبه كند.

5- جنون، مستى، بيهوشى و هر چيزى كه عقل انسان را زايل كند- بنابر احتياط واجب-.

(مسأله 50) بيرون آمدن آبهاى پاك وضو را باطل نمى‌كند.

(مسأله 51) آبهاى پاك- بطورى كه گفته شده- عبارتند از:

1- مذى: آبى كه به هنگام ملاعبت با همسر خارج مى‌شود.

2- ودى: آبى كه بعد از ادرار بيرون مى‌آيد.

3- وذى: آبى كه پس از خروج منى بيرون مى‌آيد.

(مسأله 52) اگر انسان شك كند كه آيا چيزى كه وضو را باطل مى‌كند، از او سر زده يا نه؟ بنا را بر اين مى‌گذارد كه سر نزده است.

(مسأله 53) وضو عبارت است از: شستن صورت و دستها و مسح سر و پاها.

(مسأله 54) اندازه صورت از نظر طول، از رستنگاه موى سر تا آخر چانه و از نظر پهنا به مقدارى كه بين انگشت شست و وسط جاى بگيرد.

(مسأله 55) بنابر احتياط واجب در وضو لازم است كمى بيشتر از مقدار ياد شده شسته شود، تا به شسته شدن مقدار واجب اطمينان حاصل شود.