" تقليد": در لغت به معنى پيروى كردن؛ و در اصطلاح شرع مقدس اسلام، به معنى پيروى كردن كسى كه احكام و مسائل شرعى را نمى‌داند از مجتهد جامع الشرايط، (شخص آگاه و متخصص دينىِ داراى شرايط) مى‌باشد.

تقليد در اعتقادات و اصول دين جايز نيست، بلكه مسلمان بايد اعتقادات خود را از راه تحقيق و بررسى بدست آورد، و صرف آن كه پدر يا مادر يا ساير افراد به اسلام معتقدند براى اعتقاد شخصى كافى نيست اگر چه دليل اعتقاد او به اسلام از نظرديگران قانع كننده نباشد.

[در حديث است كه امام رضا به پيره زنى كه در حال ريسيدن نخ بود فرمودند: خدا را چگونه شناختى؟ پيره زن دست از چرخ خود برداشت و گفت: يابن رسول الله اين چرخ به اين كوچكى بدون آن كه من آن را به حركت در آورم حركتنخواهد كرد؛ چگونه اين چرخ و فلك و عالم بدون حركت دهنده‌اى در حركت است؟!]

تذكّر مهمّ‌

احكامى كه در اين رساله بيان شده بر سه قسم است:

1- فتوا

در هر مسأله‌اى كه مجتهد فتوا بدهد، مقلّد بايد به فتواى مرجع تقليد خود عمل كند و هرگز نمى‌تواند از آن سرپيچى نمايد.