پس
اگر فقير باشد (يعنى مخارج يك سالش موجود نباشد و مخارج روزانهاش تأمين نباشد)
زكات فطره بر او واجب نمىشود.
(مسأله
891) بايد اين شرايط پيش از غروب شب عيد فطر موجود باشد، تا لحظه مغرب
واجد اين شرايط باشد، و اگر برخى از اين شرايط مقارن شب عيد فراهم نباشد، زكات
فطره بر او واجب نمىشود.
(مسأله
892) مستحب است كه شخص فقير نيز زكات فطره بدهد و اگر بيش از يك صاع
نداشته باشد، آن را به عنوان فطره خود به يكى از اعضاى خانوادهاش بدهد، او نيز به
يكى ديگر، تا در ميان همه اعضاى خانواده دست به دست بگردد. وبهتر اين است كه فرد
آخر آن را به فرد ديگرى كه عضو خانواده نيست بدهد.
(مسأله
893) كسى كه شرايط وجوب زكات فطره را دارد، بايد آن را از سوى خود و همه
كسانى كه به هنگام غروب شب عيد فطر نان خور او به شمار مىآيند بپردازد، چه نفقه
آنها بر او واجب باشد يا نه، فاميل باشند يا نه، مكلّف باشند يا نه، مسلمان باشند،
يا نه، حتّى ميهمان و امثال آن كه موقّتا نان خور او شدهاند.
(مسأله
894) صرفا حضور يك فرد به هنگام مغرب در شب عيد در خانه كسى، ايجاب
نمىكند كه زكاتش به عهده او باشد، حتى اگر چيزى در نزد او بخورد، بلكه هنگامى اين
اثر را دارد كه اين حضور به جهت نان خور او بودن باشد.
(مسأله
895) اگر كسى هزينه زندگى شخصى را به عهده بگيرد، براى نان خور او بودن
كفايت نمىكند، ولى بايد طورى به او مربوط باشد كه تحت سرپرستى او به شمار آيد.
(مسأله
896) هنگامى كه سرپرست خانواده، فطره اعضاى خانواده را