قضا وسيع باشد مى‌تواند پيش از ظهر آن را افطار كند، ولى اگر بعد از ظهر آن را بخورد كفّاره دارد.

(مسأله 821) كسانى كه از روزه گرفتن معذور هستند، بايد براى هر روز يك مدّ طعام به فقير بدهند و دادن قيمت آن كفايت نمى‌كند.

(مسأله 822) يك مُدّ تقريبا 870 گرم مى‌باشد.

(مسأله 823) فديه چند روز بلكه چند ماه را مى‌توان به يك فقير داد.

روزه‌هاى حرام‌

1) روزه عيد فطر و عيد قربان، به جز آنچه در برخى از كفّارات استثنا شده است.

2) روزهاى تشريق براى كسى كه در منى باشد، وبنابر احتياط واجب اگر چه قسمتى از روز را در منى باشد.

3) روزى كه معلوم نيست آخر شعبان است يا اوّل رمضان به نيّت اوّل رمضان.

4) نذر معصيتى، مثل اين كه نذر كند اگر موفق شود كه فلان گناه را انجام بدهد، به شكرانه آن روزه بگيرد. ولى اگر نذر كند كه هر وقت مرتكب فلان گناه بشود روزه بگيرد، تا به اين وسيله از گناه پرهيز كند، مانعى ندارد.

5) روزه وصال، يعنى وصل كردن شب به روز. البتّه تأخير انداختن افطار اگر به نيّت روزه نباشد مانعى ندارد، اگر چه بهتر اين است كه از آن نيز اجتناب شود.

(مسأله 824) اگر همسر بدون اجازه شوهر روزه مستحبّى بگيرد، اگر حقوق او از بين نرود مكروه است وگرنه حرام است.