روزه‌اش باطل است و قضا، و كفّاره بر او واجب مى‌شود.

(مسأله 800) اگر انسان اطمينان پيدا كند شب وارد شده و افطار كند، بعد معلوم شود كه مغرب نشده بود و او در اثر ابرى بودن هوا و امثال آن دچار اشتباه شده بود، روزه‌اش صحيح است. و فرقى بين ماه رمضان و غير آن نيست.

(مسأله 801) اگر روزه‌دار به هنگام وضو گرفتن براى نماز واجب مضمضه كند و تصادفا آب از گلويش پايين برود، روزه‌اش باطل نمى‌شود، و اگر در وضوى مستحبّى چنين وضعى روى بدهد، بايد قضاى آن را بگيرد ولى كفّاره ندارد.

(مسأله 802) اگر انسان به هنگام مضمضه كردن از روزه بودنش غفلت كند و آب را ببلعد، روزه‌اش صحيح است.

(مسأله 803) اگر روزه‌دار روزه‌اش را با يكى از مفطراتى كه گفته مى‌شود عمدا بشكند، علاوه بر قضا، كفّاره نيز بر او واجب مى‌شود، اين مفطرات عبارتند از:

1) خوردن و آشاميدن‌

2) جماع‌

3) استمناء

4) بقا بر جنابت عمدى‌

5) بقا بر حيض و نفاس، بنابر احتياط واجب‌

6) استعمال دخانيات، بنابر احتياط واجب‌

(مسأله 804) اگر روزه‌دار روزه‌اش را به وسيله مفطرى غير از مفطرات ششگانه كه در بالا گفتيم، بشكند، مثل اين كه با اخلال به نيّت روزه‌اش را باطل سازد، فقط قضا بر او واجب مى‌شود.

(مسأله 805) كسى كه قضاى روزه ماه رمضان گرفته، اگر بعد از ظهر، به وسيله جماع و يا بنابر احتياط واجب به وسيله ديگر مفطرات (از مفطرات ششگانه فوق) بشكند، كفّاره بر او واجب مى‌شود. (بايد ده فقير را اطعام كند و اگر قادر