3- براى شك ميان سه و چهار، هنگامى كه به گمانش چهار باشد و به آن عمل كند.

(مسأله 663) كسى كه نماز احتياط و سجده سهو بر او واجب است، بنابر احتياط واجب بايد نماز احتياط را مقدم بر سجده سهو انجام دهد و بهتر است كه اجزاى فراموش شده نماز را نيز مقدم بر آن بدارد.

(مسأله 664) اگر بيش از يك مورد از اشتباهاتى كه موجب سجده سهو مى‌باشد روى دهد، به همان تعداد سجده سهو واجب مى‌شود.

(مسأله 665) سجده سهو تكبيره‌الاحرام ندارد، اگر چه بهتر است.

(مسأله 666) در سجده سهو چند چيز شرط است:

1) نيّت.

2) بر زمين نهادن اعضاى هفتگانه سجده.

3) گذاشتن پيشانى بر چيزى كه سجده بر آن جايز است.

4) بلندتر نبودن جاى پيشانى از محلّ ديگر اعضاى سجده بيش از چهار انگشت.

5) طهارت، رو به قبله بودن و ديگر شرايط نماز بنابر احتياط واجب.

(مسأله 667) در سجده سهو ذكر معينى واجب نيست، ولى مستحب است كه يكى از ذكرهاى زير گفته شود:

1- بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

2- بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ، اللّهُمَّ صَلّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

3- بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ ايُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ.