(مسأله 467) اگر احتمال بدهد كه ميتواند وضو گرفته همه نماز و يا بنابر احتياط واجب مقدارى از نماز- ولو يك ركعت آن- را با وضو بخواند، بايد چنين كند و نمى تواند به تيمّم بسنده كند.

(مسأله 468) اگر كسى دسترسى به آب ندارد و براى تلاش كردن، خريدن، يا تقاضا از كسى كه آب را به او ببخشد، وقت نداشته باشد، در اينجا اگر تيمّم كند و نماز را با تيمّم بخواند، ظاهراً نمازش صحيح است و نيازى به قضا ندارد.

(مسأله 469) موقع خوابيدن مستحب است با وضو باشد، پس اگر وارد رختخواب شود و يادش بيايد كه وضو ندارد، در روايت آمده كه ميتواند بر لباس و يا رختخوابش تيمّم كند، پس اگر به رجاء مطلوبيت چنين كند مانعى ندارد، اگر چه احتياط مستحب اين است كه برخيزد و وضو بگيرد.

***

مبحث دوّم: چيزهايى كه تيمّم بر آنها صحيح است‌

بر هر چيزى كه زمين ناميده ميشود، اگر چه مانند سنگها و تخته سنگها، سفت و سخت باشد، تيمّم جايز است، اگر چه در صورت امكان تيمّم بر خاك احتياط مستحب است.

(مسأله 470) چيزى كه انسان بر آن تيمّم ميكند بايد پاك باشد.

(مسأله 471) چيزى كه در اصل از زمين به دست آمده، ولى اكنون بر آن زمين گفته نمى شود، مانند: گياه، نمك و شيشه، تيمّم بر آنها جايز نيست.

(مسأله 472) بر سنگهاى معدنى، چون: ياقوت، فيروزه، زمرّد، و