خوابيده ذبح ميكنند، بايد به پهلوى راست يا پهلوى چپ طورى بخوابانند، كه گلو، سينه و شكمش به سوى قبله باشد، و حتماً بايد به قفا نخوابانند.

(مسأله 3704) به هنگام نحر كردن شتر بايد سينهاش به طرف قبله باشد، همچنين است اگر حيوانى را در حال نشسته يا ايستاده ذبح كنند، بايد سينهاش به طرف قبله باشد.

(مسأله 3705) اگر مرغ و امثال آن را در حالى كه از سر يا پاها آويزان است، ذبح كنند، بايد سينه و شكمش به طرف قبله باشد.

(مسأله 3706) اگر طرف قبله، معلوم نباشد، و به دست آوردن آن در مدّت كوتاه ميسّر نباشد، و يا رو به قبله كردن حيوان ممكن نباشد، به جهت چموش بودن آن، و يا به جهت ترس از مردن آن، اين شرط ساقط ميشود.

(مسأله 3707) به هنگام ذبح يا نحر، لازم نيست كه ذبح كننده رو به قبله باشد، اگرچه بهتر است.

(مسأله 3708) اگر در صورت امكان، عمداً حيوان را رو به قبله نكنند، تذكيه محقق نمى شود و خوردنش حرام ميباشد، ولى اگر فراموش كنند، يا وجوب رو به قبله كردن را نميدانند، يا سوى قبله را اشتباه كنند، تذكيه حاصل ميشود و خوردنش جايز ميباشد.

5- كسى كه ذبح يا نحر را انجام ميدهد، بايد همزمان با بريدن سر و يا وارد كردن كارد در فرورفتگى شتر، نام خدا را به تفصيلى كه در مسأله 3665 گفته شد، بر زبان جارى كند.

6- زنده بودن حيوان، به طورى كه به هنگام ذبح اعضاى بدنش را تكان دهد.