نكردهاند، اين تقسيم اثرى ندارد و هر كس بخواهد ميتواند آنجا را احيا كرده تملّك نمايد. اصولًا شهرها و روستاها نيز به همين وسيله گسترش مييابند و بزرگ ميشوند.

(مسأله 3543) حرام است كه انسان در ملك خود كارى انجام دهد كه آثار آن به ملك همسايه سرايت كند و به او آسيب برساند، آسيبى كه در ميان همسايه ها متداول نيست. مثل اينكه آب را به گونهاى در ملك خود رها سازد كه رطوبت آن به ديوار همسايه برسد و صدمه بزند، كه بايد از اين كار خود دارى كند، اگرچه متضرّر شود. و اگر خود دارى نكند هر آسيبى به همسايه برسد ضامن است.

(مسأله 3544) اگر انسان در ملك خودش كارى انجام بدهد كه اثرش به ملك همسايه سرايت نكند، ولى ضررش به او برسد، مثل اينكه ديوارش را بالا ببرد و از رسيدن نور و هوا به ملك همسايه مانع شود، چنين كارى جايز است، مگر اينكه ضرر جدّى به همسايه برسد، كه در اين صورت جايز بودنش محلّ اشكال است.

(مسأله 3545) در مسأله 3529 گفتيم كه انسان نمى تواند در ملك خود چاهى بكند يا چشمهاى احداث كند، كه به چاه و چشمه هايى كه همسايه ها قبلًا احداث كردهاند صدمه بزند.