در ازدواج دائم و موقّت، به سه شرط بچه به شوهر آن زن ملحق ميشود:

1) رابطه زناشوئى در ميان آنها واقع شده باشد، يا حدّاقل كارى انجام شده باشد كه امكان انعقاد نطفه از اسپرم او محقق شده باشد، گرچه بدون آميزش جنسى بين زن و شوهر.

2) حداقل از رابطه زناشوئى آنها شش ماه گذشته باشد. پس اگر كودكى در كمتر از شش ماه متولّد شود و زنده بماند، به او ملحق نمى شود.

3) از تاريخ رابطه زناشوئى آنها بيش از يك سال نگذرد، وگرنه آن كودك به او ملحق نمى شود.

(مسأله 3116) اگر مردى از روى اشتباه با زنى نزديكى كند، اگر شرايط سه گانه فراهم باشد، كودك به آن مرد ملحق ميشود، مگر اينكه زن شوهردار و يا در عدّه طلاق رجعى باشد، پس اگر معلوم باشد كه بچّه از آنِ شوهر و يا آن فرد اشتباهكار است، بر آن اساس رفتار ميشود. و اگر معلوم نباشد، قرعه انداخته ميشود.

(مسأله 3117) اگر زن شوهردار و يا در حال عدّه رجعى، زنا كند و صاحب فرزند شود، كودك به شوهر آن زن ملحق ميشود، مگر اينكه معلوم باشد كه به فرد زناكار مربوط است.

(مسأله 3118) بر مرد و زن حرام است كه كودكى را كه از آنها متولّد نشده و شرعاً به آنها ملحق نيست، به فرزندى خود برگزيند و آثار فرزندى بر او بار كنند.

(مسأله 3119) فرزند خواندگى هيچ اثر شرعى ندارد، بچّه به آن زن و مرد محرم نمى شود، نفقهاش بر آنها واجب نمى شود، ازدواج كردنش با آنها حرام نمى باشد و از آنها ارث نمى برد و هيچ اثر شرعى ديگرى ندارد.