(مسأله 928) اگر تشهّد را فراموش كند و سلام بدهد و از نماز خارج شود، آنگاه يادش بيايد كه تشهّد نگفته، آن را قضا ميكند و اگر در اثناى سلام يادش بيايد برمى گردد و تشهّد را ميگويد و سلام را دوباره ميگويد.

(مسأله 929) اگر در حال سلام گفتن شك كند تشهد را گفته يا نه؟ نمازش را ادامه ميدهد و بنا ميگذارد بر اين كه تشهّد را گفته است. همچنين است شك در تشهّد پس از برخاستن به ركعت بعد، ولى اگر در حال برخاستن شك كند بايد آن را انجام دهد.

(مسأله 930) مستحب است پيش از شروع به تشهّد يكى از جمله هاى زير را بگويد:

1) الْحمْدُ للهِ.

2) بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ وَالْحمْدُ للهِ وَ خَيْرُ الْا سْماءِ للهِ.

3) بِسْمِ اللهِ وَ بِالهِ وَالْحمْدُ للهِ وَ الْا سْماءُ الْحسْنى كُلُّها للهِ.

(مسأله 931) مستحب است در حال تشهّد دستهايش را با انگشتان بسته روى رانهايش بگذارد و نگاهش به طرف سينهاش باشد.

(مسأله 932) در آخرين ركعت هر نمازى بايد بعد از تشهّد سلام بگويد و آن را ميتوان با يكى از دو عبارت زير بيان كرد:

1- السَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلى عِبادِاللهِ الصّالِحينَ.

2- السَّلامُ عَلَيْكُمْ.

و بهتر از آن‌ «السَّلامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ» و برتر از آن: «السَّلامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ» ميباشد.

(مسأله 933) اگر نمازگزار با عبارت «السَّلامُ عَلَيْنا» از نماز خارج شود،