مقابر علماى مدفون در نجف‌

16. مقبره سيد عبدالاعلى سبزوارى‌

آيت‌الله العظمى سيد عبدالاعلى، فرزند سيد عليرضا سبزوارى از مراجع تقليد بزرگ شيعه در دوره معاصر است. او در سال 1288 ه. ش، در شهر سبزوار متولد شد و به مدت ده سال در حوزه علميه مشهد به تحصيل مشغول بود؛ تا اينكه در سال 1302 ه. ش، به نجف مهاجرت كرد و در محضر استادانى، چون سيد ابوالحسن اصفهانى، ضياءالدين عراقى، ميرزاى نائينى و شيخ محمدحسين غروى به درجه اجتهاد رسيد. فلسفه و حكمت را از آيت‌الله بادكوبه‌اى و تفسير و اخلاق را از آيت‌الله بلاغى آموخت.

او از سال 1325 ه. ش، حدود نيم قرن به تدريس خارج فقه و اصول مشغول بود. از وى، آثار فراوانى به‌جاى مانده است كه از آن جمله، مى‌توان از كتاب‌هاى مواهب الرحمان فى تفسير القرآن در 30 جلد، مهذب الاحكام در 30 جلد، لباب المعارف، حاشيه بر جواهر الكلام، حاشيه بر عروة الوثقى و حاشيه بر وسيله، ياد كرد. آيت‌الله سبزوارى در 27 صفر 1414 ه. ق، 1372 ه. ش از دنيا رفت. پيكر وى، تحت نظارت شديد امنيتى مأموران بعثى، براى طواف به حرم مطهر برده شد و سپس كنار مسجدى كه در آنجا نماز مى‌خواند و درس مى‌گفت، به خاك سپرده شد.[144] مرقد ايشان، در خيابان باب القبله حرم (شارع الرسول)، در محله حويش واقع است.

...

17. مقبره سيد محسن حكيم‌

آيت‌الله العظمى سيد محسن حكيم، فرزند سيد مهدى طباطبايى، از مراجع تقليد شيعيان بود. او در سال 1306 ه. ق، در شهر «بنت‌جبيل» لبنان به دنيا آمد و در نجف اشرف در محضر علماى بزرگوارى، مانند آخوند خراسانى، سيد كاظم يزدى، ميرزا حسين نائينى و ضياءالدين عراقى، به درجه اجتهاد رسيد. او پس از وفات آقا سيد ابوالحسن اصفهانى،

[144] . نجف كانون تشيع، صص 166 و 167. براى آگاهى بيشتر، ر. ك: گلشن ابرار، ج 5، صص 513- 521.