بود. ازاين‌رو علامه حلى، نقش تأثيرگذارى در گسترش تشيع در ايران داشته است.

از علامه حلى، آثار و تأليفات متعددى در زمينه‌هاى گوناگون، از جمله در فقه و اصول، كلام و اعتقادات، حديث و رجال، منطق و فلسفه، تفسير، ادب و ... به‌جا مانده است. عناوين برخى از تأليفات مهم ايشان، عبارت است از: منهاج اليقين، كشف المراد، كشف الفوائد، منهاج الكرامة، خلاصه الاقوال فى معرفة الرجال، ايضاح الاشتباه، تلخيص المرام، مختلف الشيعه، نهج المسترشدين، نهج الحق وكشف الصدق و كشف اليقين فى فضائل اميرمؤمنان (ع).[90]

سرانجام اين عالم بزرگوار، در شب 21 محرم سال 726 ه. ق، در زادگاهش شهر حله درگذشت و جنازه‌اش را به نجف اشرف منتقل كردند و در حرم مطهر اميرمؤمنان (ع) به خاك سپردند.[91] قبر وى تا به امروز، در حجره سمت راست ايوان طلاى آستان مطهر، باقى و زيارتگاه شيعيان است. روى قبر وى، ضريح مشبك چوبى، نصب شده است.

...

مقدس اردبيلى‌

علامه احمد، فرزند محمد اردبيلى، معروف به مقدس اردبيلى، از مشاهير علماى شيعه در دوره صفوى است. او در اردبيل، متولد شد و در نجف اشرف، سكونت داشت. او عالمى متكلم و فقيهى بزرگ بود. از ايشان، تأليفات زيادى به‌جاى مانده است؛ از جمله: آيات الاحكام، مجمع البرهان، شرح بر ارشاد و حديقة الشعرا. او در سال 993 ه. ق، در نجف درگذشت و در ايوان طلاى حرم امام على (ع)، كنار قبر علامه حلى، به خاك سپرده شد.[92]

...

[90] . گلشن ابرار، جمعى از پژوهشگران، ج 1، ص 144.

[91] . روضات الجنات، ج 2، ص 276.

[92] . نجف كانون تشيع، ص 153.