سلمان از معدود كسانى بود كه بعد از پيامبر اكرم (ص)، به بيعت روز غدير، وفادار ماند و از شيعيان پيشگامى بود كه به ماجراى سقيفه و خلافت ابوبكر، اعتراض كرد.[1536] او در زمان خلافت عمر، در فتح مدائن شركت نمود و نقل شده است در فتوحات ايران، براى صلح و تسليم شدن ايرانيان، تلاش و مذاكره كرد.[1537] در پايان عمر نيز به اميرى مدائن، انتخاب شد. او از راه حصيربافى، روزگار مى‌گذراند و حاضر به ساختن خانه براى خود نشد.[1538]

سلمان در سال 35 ه. ق، در آخر خلافت عثمان، در حالى‌كه بيش از 250 يا 350 سال سن داشت، در مدائن از دنيا رفت. به گزارشى، پس از وفات سلمان، اميرمؤمنان على (ع) با طى‌الارض، از مدينه به مدائن آمد و غسل، تكفين، نماز بر جنازه و دفن وى را انجام داد.[1539] از او، دخترى در اصفهان و دو دختر در حجاز، باقى ماند و جماعتى از اهل اصفهان، خود را از نسل دختر سلمان مى‌دانستند.[1540]

164. مرقد حذيفة بن يمان‌

حذيفة بن حِسْل يا حُسَيل بن جابر، از تيره بنى عَبْس بن بَغيض از عرب عدنانى است.[1541] كنيه او ابوعبدالله‌[1542] و يَمان، لقب پدرش بوده است. زمان تولد حذيفه، مشخص نيست. اما ابن‌حجر، مكان آن را مدينه دانسته است.[1543] او و پدرش با هجرت رسول خدا (ص) به يثرب، مسلمان شدند. اما زمان دقيق آن، مشخص نيست.

[1536] . اختيار معرفة الرجال، ص 8؛ الاختصاص، ص 6.

[1537] . طبقات المحدثين بإصبهان والواردين عليها، ج 1، ص 235؛ كتاب تاريخ أصبهان( ذكر اخبار اصبهان)، ج 1، ص 81.

[1538] . الاستيعاب، ج 2، ص 635.

[1539] . الفضائل، ص 92؛ بحار الانوار، ج 28، ص 308.

[1540] . تاريخ بغداد، ج 1، ص 181؛ اسد الغابة، ج 2، ص 269؛ طبقات المحدثين بإصبهان والواردين عليها، ج 1، ص 235.

[1541] . انساب الاشراف، ج 3، ص 193.

[1542] . الطبقات الكبرى، ج 6، ص 15؛ ج 7، ص 317؛ الطبقات، خليفة بن خياط، ص 98؛ المعارف، ص 263.

[1543] . الاصابه، ج 2، ص 39.