ابراهيم بن محمد بن امام موسى كاظم (ع) يا ابوجعفر محمد الاعرج بن موسى ابن ابراهيم المرتضى بن امام كاظم (ع) يا ابوعبدالله حسين بن احمد بن موسى بن ابراهيم المرتضى باشد كه در بغداد، سكونت داشته‌اند.[1146]

134. مزار امامزاده سلطان على‌

اين آرامگاه در منطقه مربعه شهر بغداد، در خيابان رشيد و كنار جامع سلطان على، واقع شده و از زيارتگاه‌هاى مهم شهر بغداد است. در گذشته، به‌صورت بناى كوچكى، كنار نهر دجله، واقع بود كه يك اتاق مربع شكل و گنبدى نيز داشت. مردم آن را زيارت مى‌كردند و پيرمردى كه خادم آنجا بود، با درآمد نذورات و كمك‌هاى مردم، زندگى خود را مى‌چرخاند.

...

در سال 1310 ه. ق، ابوالهدى افندى صيادى، متوفاى 1328 ه. ق، نامه‌اى براى تجديد بناى اين آرامگاه، براى سلطان عبدالحميد عثمانى مى‌نويسد و موافقت ساخت آرامگاه را مى‌گيرد.[1147] پس از آن، اين بناى باشكوه، ساخته و بارها بازسازى شده و توسعه يافته است.[1148] درباره شخص مدفون در اين آرامگاه، ميان مورخان و عالمان انساب و نويسندگان معاصر، اختلاف است كه در اينجا، به بررسى اقوال مختلف مى‌پردازيم.

- على بن امام محمد باقر (ع)

شايد نخستين بار، اين ادعا را صفى‌الدين محمد بن تاج‌الدين على، معروف به ابن طقطقى حسنى (متوفاى 709 ه. ق) مطرح كرده و نوشته است: «علي بن محمد الباقر (ع) ... كان له بنتاً اسمها فاطمة تزوّجها الكاظم (ع) و قبر على هذا ببغداد بالجعفرية ظاهر سور بغداد»[1149]؛ «على بن امام محمدباقر (ع)، يك دختر به نام فاطمه داشت كه با امام كاظم (ع) ازدواج‌

[1146] . منتقلة الطالبية، ص 58؛ المعقبون من آل ابي‌طالب، ج 2، ص 344.

[1147] . العقد اللامع بآثار بغداد والمساجد والجوامع، صص 396 و 397.

[1148] . معجم المراقد والمزارات فى العراق، ص 271.

[1149] . الاصيلى، ص 147.