كه پيش‌تر از همين مسجد، ظاهر ساخته بود. گروهى كه با نوح، در كشتى بودند، متفرق گشتند. سپس نوح، تابوت را در غَرى (نجف) دفن كرد.[30]

همچنين در ضمن زيارتنامه اميرمؤمنان (ع)، بخش ويژه‌اى نيز براى زيارت حضرت آدم (ع) و حضرت نوح (ع) اختصاص يافته است. در زيارتنامه ديگرى نيز پس از زيارت امام على (ع)، بر آدم و نوح، چنين سلام داده مى‌شود: «السلام على ضَجيعَيكَ آدَمَ وَنوحٍ».

گفتنى است كه ابن‌بطوطه در سفرنامه خود، اشاره كرده است كه در زمان بازديد از بارگاه امام على (ع) در نجف، افزون‌بر قبر شريف آن حضرت، دو قبر برجسته ديگر را كه از حضرت آدم و حضرت نوح (عليهما السلام) بوده، ديده است.[31]

تاريخچه آستان مقدس اميرمؤمنان (ع)

به دستور هارون الرشيد، براى امام على (ع) قبر برجسته‌اى از آجر سفيد ساخته شد كه طول هر ضلع آن، يك ذراع بود. همچنين به دستور وى، روى قبر، بنايى از گِل سرخ ساختند كه در رأس آن، گنبدى سبزرنگ وجود داشت.[32] مورخان، اين گنبد را نخستين گنبدى دانسته‌اند كه در اسلام روى قبرى ساخته شده است.

...

در دوره خلافت معتضد عباسى (حك: 279- 289 ه. ق)، محمد بن زيد داعى علوى، از اميران زيدى مذهب طبرستان، ساختمان جديدى را روى قبر شريف بنا كرد.[33] در اواخر قرن سوم، ابوالهيجاء عبدالله بن حمدان، حاكم شيعه موصل، در سال‌هاى 293- 301 ه. ق، روى قبر، گنبد بزرگ‌ترى ساخت و اطراف آن، حصار محكمى بنا كرد.[34]

(تصوير شماره 10 شمع‌دان‌هاى برنجى، منقش به اشكال هندسى و گل و بوته موجود در موزه آستان علوى)

...

[35]

[30] . كامل الزيارات، صص 35 و 36؛ ترجمه كامل الزيارات، صص 112 و 113.

[31] . رحلة ابن بطوطه، ص 177.

[32] . فرحة الغري في تعيين قبر اميرالمؤمنين على( ع)، صص 273 و 274.

[33] . فرحة الغري في تعيين قبر اميرالمؤمنين على( ع)، ص 286.

[34] . صورة الارض، ابن حوقل، ص 215.

[35] فقيه بحرالعلوم، محمدمهدى، .