موضوع انتقال وى به كربلا نكرده‌اند. حتى ابن ابى‌الحديد نيز كه در مقدمه شرح نهج‌البلاغه، زندگى‌نامه مفصل سيد رضى را گردآورى كرده، به اين مسئله، اشاره نكرده است؛ در حالى‌كه بيشتر اين منابع، به صراحت، از انتقال پدرش ابواحمد حسين به كربلا، سخن گفته‌اند.

به هر حال، امروزه زيارتگاهى منسوب به سيد رضى، نزديك آستان كاظمين وجود دارد كه با محلى كه مورخان، به عنوان خانه و محل دفن سيد رضى در محله كرخ بغداد، مشخص كرده‌اند، قابل انطباق نيست؛ زيرا محله كرخ، در جنوب بغداد قرار داشته و مقابر قريش (آستان كاظمين امروزى)، در شمال بغداد واقع بوده است. اما دليل مهم‌تر بر اين مسئله، قول ابن‌خلّكان در وفيات‌الاعيان است كه پس از بيان دفن سيد رضى در خانه‌اش در كرخ بغداد، نوشته است كه اين خانه ويران شد و قبر سيد رضى در آن، از بين رفت.[925]

...

121. مزار سيد مرتضى و قبر شيخ كاظم أُزرى‌

ابوالقاسم على بن ابواحمد حسين بن موسى بن محمد بن موسى بن ابراهيم بن امام موسى كاظم (ع)، مشهور به سيد مرتضى يا شريف مرتضى، برادر بزرگ‌تر سيد رضى و از علماى مشهور شيعه است. او در سال 355 ه. ق، به دنيا آمد.[926]

سيد مرتضى، بزرگ‌ترين عالم شيعه در زمان خود به شمار مى‌آيد كه در فنون و رشته‌هاى دينى زمان خود به‌ويژه اصول فقه و كلام، صاحب‌نظر بوده است و تعدادى از علما و فقهاى بزرگ شيعه در آن زمان نيز در محضر سيد مرتضى، درس خوانده‌اند. ابن‌بسام اندلسى در ستايش وى، مى‌گويد:[927]

كان هذا الشريف امام ائمه العراق، بين الاختلاف والاتفاق، اليه فزع علماؤها وعنه اخذ

[925] . وفيات الاعيان، ج 4، ص 419.« وقد خربت الدار ودرس القبر».

[926] . تاريخ بغداد، ج 13، ص 345؛ وفيات الاعيان، ج 3، ص 316.

[927] . وفيات الاعيان، ج 3، صص 313 و 314.