روضه منوره، به دو قسمت شمالى و جنوبى، تقسيم شده است كه دو راه باريك و تنگ در دو طرف ضريح، اين دو قسمت را به هم متصل ساخته است. سقف و ديوارهاى روضه منوره، آينه‌كارى شده است و كتيبه‌هايى به خط ثلث، از دوره صفوى به تاريخ 929 ه. ق نيز روى كاشى‌هاى گرداگرد آن، به چشم مى‌خورد.

ج) رواق‌هاى حرم‌

در چهار سمت روضه منوره، رواق‌هايى وجود دارد كه ازاره آنها، داراى پوششى از سنگ و ديوارها و سقف آنها، آينه‌كارى شده است. طول اين رواق‌ها از شمال به جنوب، چهل متر، مركب از هفت چشمه و عرض آنها از شرق به غرب، سى متر، مركب از پنج چشمه است. نام اين رواق‌ها، چنين است:

1. رواق باب‌المراد: رواق شرقى حرم كه مقابل ايوان شاه اسماعيل صفوى است. اين رواق به دستور ناصرالدين‌شاه قاجار، آينه‌كارى شد و در آن، ابن‌قولويه و شيخ مفيد، به خاك سپرده شده‌اند.

...

2. رواق باب‌القريش: رواق جنوبى حرم است كه به دستور سلطان محمدرشاد عثمانى، بازسازى شده است.

3. رواق شمالى: در سمت شمالى ضريح مطهر، واقع است.

4. رواق غربى: در سمت غربى حرم، واقع است و قبر خواجه نصيرالدين طوسى نيز در آن قرار دارد.

از اين چهار رواق، شش ورودى، به روضه مطهره باز مى‌شود. دو ورودى در دو طرف قبر شيخ مفيد، در رواق شرقى، دو ورودى در دو طرف قبر خواجه نصير، در رواق غربى و دو ورودى ديگر نيز در دو رواق جنوبى و شمالى، قرار دارند. در هريك از اين ورودى‌ها، درهاى طلا و نقره، با قلم‌زنى‌ها، نقوش و تزيينات زيبايى، نصب شده است.