گفتار چهارم: زيارتگاه‌هاى استان كربلا

100. چشمه امام على (ع)، معروف به «قَطّارة»

حدود بيست كيلومترى جنوب غربى كربلا و در شمال جاده اين شهر به سمت «عين‌التمر»، زيارتگاهى وجود دارد كه به «قَطّارة» امام على (ع) شناخته مى‌شود. اين زيارتگاه، نزديك درياچه رَزّازه واقع است. با مساحت 1810 كيلومتر مربع، دومين درياچه وسيع عراق، به شمار مى‌آيد؛ به‌طورى‌كه بخشى از زمين‌هاى دو استان كربلا و انبار را دربرگرفته است.

زيارتگاه قطّاره، روى چشمه آبى ساخته شده است كه براساس باورهاى مردم منطقه، اين چشمه را اميرمؤمنان على (ع) به طريق معجزه، در مسير خود به جنگ صفين (يا مسير بازگشت ايشان از صفين)، نزديك دير يك راهب مسيحى، آشكار كرده است. جزئيات اين معجزه و چگونگى آشكار شدن چشمه، با اختلافاتى در منابع مختلف شيعه، نقل شده است. اما داستان آن به‌اختصار چنين است كه امام (ع) در مسير صفين، به همراه لشكر خود وارد صحرايى بى‌آب و علف شد. ايشان نزديك ستون يا ميل بلندى توقف كرد كه بالاى آن، راهبى زندگى مى‌كرد. نزديك اين ستون يا ميل، صخره‌اى وجود داشت كه اصحاب حضرت (ع) نتوانستند با يكديگر آن را بلند كنند. ولى امام (ع) آن را از جا كند و زير آن، چشمه آب بسيار زلالى پديدار شد.

پس از آنكه اصحاب ايشان، از آب چشمه سيراب شدند، حضرت (ع) صخره را به‌جاى اول برگرداند و چشمه را پوشانيد و سپس از آنجا حركت كردند. اما هنوز دور نشده بودند كه امام (ع) از اصحاب خود خواست تا برگردند و چشمه را بيابند. برخى از اصحاب حضرت (ع) بازگشتند. اما نتوانستند محل چشمه را بيابند. پس نزد راهب رفتند و او به آنها خبر داد كه به‌جز پيامبران يا اوصياى پيامبران، هيچ‌كس نتوانسته است اين‌