مسجد بزرگ ناصرى‌

از مساجد باشكوه كربلا و واقع در غرب آستان مقدس بود كه به دستور عبدالرسول خالصى، در ماه ربيع‌الاول سال 1368 ه. ق، ويران گرديد.[455] اين مسجد، از آثار دوره ناصرالدين‌شاه قاجار در كربلا، به شمار مى‌آمد.

تكيه بكتاشيه‌

اين بنا در گذشته، از مشهورترين بناهاى وابسته به آستان امام حسين (ع) بود كه داخل صحن، از سمت شرق باب القبله، قرار داشت. تكيه بكتاشيه، محل گردهمايى صوفيان شيعه ترك، در روزگار حكومت عثمانى بود كه به دست يكى از همين صوفيان، به نام «عبدالمؤمن دده» ساخته شد. از برجسته‌ترين صوفيانى كه در جمع صوفيان اين تكيه، حاضر مى‌شدند، مى‌توان از فضولى بغدادى (متوفاى 963 ه. ق، 1483- 1556 م)، شاعر بزرگ ترك زبان، و دو فرزندش، فضلى و روحى بغدادى، ياد كرد. در اواخر دوره عثمانى كه سلطان عبدالحميد دوم، با صوفيان طريقت بكتاشيه مبارزه مى‌كرد، نام اين تكيه را به تكيه نقشبنديه، تغيير داد. اين تكيه در جريان توسعه صحن آستان در دوره اخير، از بين رفت.[456]

اماكن زيارتى در محدوده حرم امام حسين (ع)

69. قتلگاه‌

محلى است كه در آن، سر امام حسين (ع) از تن، بريده شده است و امروزه به‌صورت سرداب (زيرزمين)، پايين كف حرم مطهر، واقع شده است. اين محل، درون حجره‌اى ويژه، با درى نقره‌اى و پنجره‌اى رو به صحن، در جنوب غربى رواق حبيب بن مظاهر، قرار دارد. كف و ديوارها و سقف آن، با سنگ مرمر روشن، پوشيده شده و روى محل شهادت‌

[455] . تاريخ كربلا و حائر حسينى، صص 361 و 366.

[456] . تاريخ مرقد الحسين والعباس( ع)، ص 171.