گفتار اول:

68. آستان مقدس امام حسين (ع)

تاريخچه آستان مقدس‌

موقعيت قبر امام حسين (ع) و شهدا

به نوشته شيخ مفيد، پس از آنكه لشكر عمر سعد به كوفه بازگشتند، گروهى از قبيله بنى‌اسد كه در منطقه «غاضريه» اقامت داشتند، به محل جنگ آمدند و بر امام حسين (ع) و ياران ايشان، نماز خواندند و آنها را دفن كردند. آنها امام حسين (ع) را در محل قبر كنونى ايشان و فرزندش على‌اكبر را پايين پاى آن حضرت، به خاك سپردند. ساير شهداى كربلا را نيز در يك‌جا، كنار يكديگر در امتداد پايين پاى امام (ع)، دفن كردند. حضرت عباس (ع) را نيز در محل شهادت وى، در مسير غاضريه، جايى كه امروزه بارگاه ايشان قرار دارد، به خاك سپردند.[367]

گويند علت اينكه عباس را در محل شهادتش به خاك سپردند، آن بود كه بدن وى به چند قسمت، پاره پاره شده بود و امكان انتقال آن به كنار قبر امام حسين (ع) و ساير شهدا نبود. برخى نيز گفته‌اند كه بنى‌اسد، حبيب بن مظاهر را در محلى نزديك بالا سر امام حسين (ع) دفن كردند و بنى‌تميم، حر بن يزيد رياحى را به نقطه‌اى در فاصله يك ميل از قبر حسين (ع) منتقل و در آنجا دفن كردند.[368]

نخستين زائران قبر امام حسين (ع)

بارگاه ملكوتى سرور شهيدان، حضرت امام حسين (ع)، از نخستين هفته‌هاى پس از واقعه عاشورا، به زيارتگاهى براى شيعيان تبديل شد و از آن زمان تاكنون، همواره كانون توجه عاشقان و دوستداران آن حضرت بوده است.

[367] . الارشاد، ج 2، ص 114.

[368] . ابصار العين فى انصار الحسين، سماوى، ص 219.