شيخ العراقين دستور داد تا آن محل را كندند و سنگى آشكار شد كه روى آن، نوشته شده بود: «اين قبر مختار بن ابى‌عبيدثقفى است». بدين ترتيب، مشخص شد كه آرامگاه مختار، آنجاست. تاريخ عمارت قبر مختار، سال 1285 ه. ق، بيان شده است.[223]

45. مرقد هانى بن عروه‌

هانى بن عروه مرادى، از كسانى به شمار مى‌آيد كه هم، عصر جاهليت و هم، دوره اسلام را درك كردند؛ اما پيامبر (ص) را نديدند.[224] او از خواص اصحاب اميرمؤمنان (ع)[225] و از بزرگان شيعه در كوفه بود. به شرحى كه پيش از اين گذشت، مسلم بن عقيل پس از ورود ابن‌زياد به كوفه و نقض بيعت شيعيان با وى، در خانه هانى پناه گرفت و هانى بن عروه، در راه دفاع از ولايت و حمايت از سفير حضرت سيدالشهداء (ع)، در سال 60 ه. ق، پيش از واقعه عاشورا، به دستور عبيدالله بن زياد، گردن زده شد و به شهادت رسيد.

...

هانى، فرزندى به نام يحيى داشت كه از محدثان كوفه بود و رجاليان اهل‌سنت نيز در كتاب‌هاى خود، از وى ياد نموده و رواياتش را آورده‌اند. ابن‌حبان، نام او را در شمار ثقات تابعين آورده است.[226] ابوحاتم رازى و ابن عساكر، او را صالح و مورد اعتماد دانسته‌اند[227] و ابوحاتم رازى افزوده است كه او، از سادات اهل كوفه بود.[228] ابن‌اثير جزرى و صاحب تهذيب الكمال نيز از وى، با تعبير «من اشراف العرب» ياد كرده‌اند[229] و يحيى بن بُكَير از شعبه نقل كرده است كه او سيد اهل كوفه، در زمان خود بود.[230]

[223] . تاريخ كوفه، سيد حسين براقى، ص 113.

[224] . الإصابة في تمييز الصحابة، ابن‌حجر عسقلانى، ج 6، صص 445 و 559.

[225] . همان، ص 445.

[226] . الثقات، ابن حبّان، ج 7، ص 614.

[227] . الإصابة، ج 6، ص 559؛ تاريخ مدينة دمشق، ج 65، صص 50 و 51.

[228] . الإصابة، ج 6، ص 559.

[229] . اللباب فى تهذيب الانساب، ص 49؛ تهذيب الكمال، ج 32، ص 18.

[230] . الإصابة، ج 6، ص 559.