مسأله 11 مكروه است دو ميت را در يك قبر بگذارند، و نيز مكروه است پدر در قبر پسر وارد شود، و هم چنين كراهت دارد كه خويشاوندان ميت بر روى قبر او خاك بريزند. و بعد از خراب شدن قبر و كهنگى آن، كراهت دارد كه آن را تعمير نمايند، مگر قبور انبياء و صلحاء و علماء. و نيز مكروه است بلند كردن قبر بيش از چهار انگشت به نحوى كه ذكر شد. گذاشتن ميتى در قبر ميت ديگر در صورتى كه صدق نبش قبر كند، حرام است و در غير اين صورت، يعنى ميت قبلى خاك شده باشد، اشكالى ندارد.

مسأله 12 كراهت دارد انتقال دادن ميت به بلد ديگر غير از مشاهد مشرفه، و امّا انتقال به مشاهد مشرّفه فضيلت دارد، ولى اگر در مدت انتقال به بلد ديگر غير از مشاهد يا براى مشاهد نيز فاسد مى‌شود يا موجب بى‌احترامى ميت و يا سبب اذيت ديگران مى‌شود، احتياط واجب در ترك انتقال است به مشاهد مشرّفه و حرام است انتقال به غير مشاهد.

مسأله 13 جايز نيست نبش كردن قبر ميت جهت انتقال به بلدى كه غير از مشاهد مشرّفه است و براى مشاهد مشرّفه نيز اين كه در زمان ما متعارف و معمول شده، ميت را بر غير وجه شرعى به خاك مى‌سپارند كه بعداً او را به مشاهد مشرفه انتقال دهند، مورد اشكال است، بلكه اقوى وجوب دفن ميت است بر وجه و طريق شرعى كه مذكور گرديد.

مسأله 14 جايز نيست انسان در مرگ كسى، صورت يا بدن را بخراشد و به خود لطمه بزند و احتياط واجب آن است در گريه بر ميت صدا را خيلى بلند نكند. دريدن پيراهن در مرگ غير پدر و برادر جايز نيست. اگر زن در عزاى ميت صورت خود را بخراشد كه خون بيايد بايد يك بنده آزاد كند، يا به ده فقير طعام داده و يا آنان را به پوشاند، و هم چنين است بنا بر احتياط واجب اگر بخراشد و خون نيايد، و اگر مرد در مرگ زن خود يا فرزند خود جامه‌اش را بدرد نيز بر او همين امور واجب است.