مسأله 27 مانعى نيست براى زنان نظر كردن به بدن پسران نابالغ و واجب نيست بر ايشان كه خود را به پوشانند مگر آن كه اين كار موجب تحريك شهوت باشد.

مسأله 28 نظر كردن به زنان اهل ذمه، بلكه همه كفار مانعى ندارد، به شرط آن كه خوف واقع شدن در حرام نباشد.

مسأله 29 كسى كه مى‌خواهد زن بگيرد مى‌تواند به آن زن قبل از عقد نگاه كند به شرط آن كه مقصود تلذذ نباشد، و امّا اگر مى‌داند كه قهراً لذت حاصل خواهد شد مانعى ندارد. چنانچه مانعى ندارد تكرار نظر كردن اگر چنانچه از نگاه اول اطلاعى حاصل نشد. و احتياط واجب است كه مقصودش از نظر كردن اطلاع بر حال زنى باشد كه مى‌خواهد او را بگيرد نه آن كه مقصود از نگاه كردن پيدا كردن زن مناسب باشد. و شرط است كه احتمال بدهد به نگاه كردن اطلاعش بر حال زن بيشتر مى‌شود.

مسأله 30 جايز است گوش كردن به صداى زن نامحرم اگر از روى شهوت و ريبه نباشد، چنانچه جايز است براى زن كه صداى خودش را بلند كند به طورى كه مرد نامحرم بشنود به شرط آن كه ترس از فتنه در كار نباشد.

مسأله 31 حرام است بر زن صداى خود را لطيف و نازك كند و طورى صحبت كند كه مهيج شهوت باشد و احتياط مستحب است براى جوانان از زنان، بلكه همگى ايشان كه ترك گفتگو كنند با مردان، مگر در حال ضرورت.

در عقد ازدواج‌

نكاح بر دو قسم است: اول: دائم كه از آن تعبير مى‌شود به عقدى. دوم: منقطع كه او را در عرف ما صيغه مى‌نامند و هر يك از اين دو محتاجند به الفاظى كه به وسيله آن عقد ازدواج حاصل شود.

مسأله 1 الفاظى كه در نكاح دائم بكار مى‌برند «أنكحت» و «زوّجت»