مسأله 2 اگر زن از حيض پاك شد جماع كردن با آن اشكال ندارد، هر چند غسل نكرده باشد، ولى احتياط مستحب آن است كه قبل از جماع فرج را بشويد.
مسأله 3 اگر روزهاى حيض زن به سه قسمت تقسيم شود و مرد در قسمت اول آن با زن خود در قبل جماع كند، بايد يك دينار طلا كفاره به فقير بدهد، و اگر در قسمت دوم جماع كند نصف دينار، و اگر در قسمت سوم جماع كند بايد ربع دينار بدهد، و مراد از دينار سكه طلاى هيجده نخودى است.
مسأله 4 اگر كسى نداند كه زن حيض است و با او جماع كند، كفاره بر او واجب نيست.
مسأله 5 جايز است در كفاره جماع قيمت طلا را بدهد، و اگر قيمت آن روزى كه جماع كرده با وقتى كه مىخواهد به فقير بدهد فرق كرده باشد، بايد قيمت وقتى كه مىخواهد به فقير بدهد حساب كند.
مسأله 6 اگر انسان بعد از آن كه در حال حيض جماع كرده و كفاره آن را داده، دوباره جماع كند، باز هم بايد كفاره بدهد و چنانچه چند مرتبه جماع كند و در بين آنها كفاره ندهد، احتياط واجب آن است كه براى هر جماع يك كفاره بدهد.
مسأله 7 طلاق دادن زن در حال حيض به طورى كه در كتاب طلاق خواهد آمد، باطل است.
مسأله 8 بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد، واجب است براى نماز و عبادتهاى ديگرى كه در آنها طهارت لازم است غسل كند، و دستور آن مثل غسل جنابت است، ولى براى نماز بايد پيش از غسل يا بعد از آن وضو هم بگيرد، و اگر از غسل كردن عذر دارد، بدل آن تيمم كند، و اگر از وضو عذر دارد، بدل آن تيمم كند، و اگر از هر دو عذر دارد براى هر يك جداگانه تيمم كند.
مسأله 9 اگر آب به اندازهاى باشد كه بتواند يا غسل كند يا وضو بگيرد، بايد غسل كند و بدل از وضو تيمم نمايد، و اگر فقط براى وضو كافى باشد و به