و اگر ديگرى او را وضو دهد يا در رساندن آب به صورت و دستها و مسح سر و پاها به او كمك نمايد، وضو باطل است.

مسأله 16 كسى كه نمى‌تواند وضو بگيرد بايد نايب بگيرد كه او را وضو دهد، ولى بايد خود او نيت وضو كند و بهتر آن است كه نايب هم نيت وضو كند و با دست خود مسح نمايد، و اگر نمى‌تواند بايد نايبش دست او را بگيرد و به جاى مسح او بكشد، و اگر اين هم ممكن نيست بايد از دست او رطوبت بگيرد و با آن رطوبت سر و پاى او را مسح كند، و بهتر آن است كه اگر ممكن باشد تيمم هم بنمايد.

شرط نهم: آن كه وضو را به ترتيبى كه گفته شد به جا آورد؛

يعنى اول صورت و بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد و بعد از آن مسح سر و بعد مسح پاى راست و بعد مسح پاى چپ بنمايد.

شرط دهم: آن كه كارهاى وضو را پشت سر هم انجام دهد.

مسأله 17 اگر بين كارهاى وضو به قدرى فاصله شود كه وقتى بخواهد جايى را بشويد يا مسح كند، رطوبت جاهايى كه پيش از آن شسته يا مسح كرده خشك شده باشد، وضو باطل است.

مسأله 18 اگر بين كارهاى وضو عرفاً فاصله نشود، ولى در اثر حرارت هوا يا چيز ديگر اعضا خشك شود، وضو باطل نمى‌شود.

مسأله 19 اگر كارهاى وضو را پشت سر هم به جا نياورد، ولى در اثر سردى و رطوبت هوا، رطوبت اعضا خشك نشود، به طورى كه اگر هوا ملايم بود خشك مى‌شد، وضو باطل نيست. پس در وضو اگر هر يك از اين دو شرط باشد، وضو صحيح است؛ يا بايد كارهاى وضو را پشت سر هم انجام دهد يا در وقتى كه مى‌خواهد جايى را بشويد يا مسح كند، رطوبت جاهايى كه پيش از آن شسته يا مسح كرده خشك نشده باشد، هر چند پشت سر هم انجام نداده باشد.