كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده. و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمى‌كند، مثلًا شك كند كه دو ركعت خوانده يا يك ركعت به هر طرف شك عمل كند، نمازش صحيح است، اگر چه افضل آن است كه بنا بر كمتر گذارد.

مسأله 2 اگر در نماز مستحبى كارى كند كه باعث سجده سهو است، يا يك سجده يا تشهّد را فراموش نمايد، لازم نيست بعد از نماز سجده سهو يا قضاء سجده و تشهد را به جا آورد.

حكم ظنّ در نماز

مسأله 1 ظنّ در عدد ركعات اگر متعلّق به دو ركعت اخيره نمازهاى چهار ركعتى باشد، به حكم يقين است كه عمل به مقتضاى آن واجب است، و اگر ظنّ به ركعات نماز دو ركعتى و سه ركعتى و دو ركعت اوّل نمازهاى چهار ركعتى متعلّق باشد، پس اقوى آن است كه آن هم حكم يقين را دارد؛ گر چه احتياط مستحب در اعاده نماز است در اين صورت.

مسأله 2 در معتبر بودن ظنّ در افعال نماز اشكال است، و احتياط واجب آن است كه اگر گمان كند قرائت را آورده و در محلّ آن باشد قرائت را به قصد قربت به جا آورد، و اگر گمان كند ركوع را به جا آورده و محلّش باقى است ركوع را بياورد و نماز را نيز از سر بخواند، و اگر بعد از گذشتن محلّ ركوع گمان كند ركوع را نكرده نماز را تمام كند و اعاده نمايد.

نماز احتياط

مسأله 1 كسى كه نماز احتياط بر او واجب است بعد از سلام نماز بايد فوراً نيت نماز احتياط كند و تكبير بگويد و حمد را بخواند و به ركوع رود و دو سجده نمايد، پس اگر يك ركعت نماز احتياط بر او واجب است بعد از دو سجده تشهّد