آن چه به جا آورده صحيح بوده يا غلط، دو مرتبه به جا آوردن لازم نيست.

مسأله 10 اگر در يكى از افعال نماز شك كرد و چون در محل بود به جا آورد و بعد معلوم شد كه قبلا به جا آورده بوده است، در صورتى كه ركن نباشد، مانعى ندارد و زياده غير ركنى نماز را باطل نمى‌كند.

مسأله 11 اگر در عدد ركعات نماز شك كرد بايد كمى فكر كند، اگر به يك طرف مظنّه و گمان پيدا كرد به همان مظنّه عمل كند و الّا در چند صورت نماز باطل و در چند صورت صحيح است.

مسأله 12 در بين نماز صبح و مغرب هر كجا شك كند آيا يك ركعت خوانده يا دو ركعت، يا شك كند كه آيا دو ركعت خوانده يا سه ركعت، نمازش باطل است و بايد از اول بخواند.

مسأله 13 در نمازهاى چهار ركعتى اگر قبل از سر برداشتن از سجده دوم از ركعت دوم، شك كند در ركعت اوّل و دوم، نمازش باطل است.

مسأله 14 در نمازهاى چهار ركعتى اگر بعد از سر برداشتن از سجده دوم در ركعت دوم، شك كند، در چند صورت نماز صحيح است.

مسأله 15 اول: شك ميان دو و سه، بنا مى‌گذارد بر سه و نماز را تمام مى‌كند و بعد يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به جا بياورد.

مسأله 16 دوم: شك ميان سه و چهار، بنا بگذارد بر چهار و نماز را تمام كند و بعد يك ركعت احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به جا بياورد و در اين صورت هر جا شك بكند حكمش همان است كه گفته شد.

مسأله 17 سوم: شك ميان دو و چهار، بنا بگذارد بر چهار و بعد دو ركعت نماز احتياط ايستاده به جا بياورد.

مسأله 18 چهارم: شك بين دو و سه و چهار، بنا بگذارد بر چهار و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و دو ركعت نشسته به جا بياورد و نماز احتياط ايستاده را بر نشسته مقدم بدارد.