جلوگيرى كنند احتياط واجب آن است كه روزه نگيرد.

مسأله 1742- اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبى بگيرد، و در بين روز پدر او را نهى كند، بايد افطار نمايد.

مسأله 1743- كسى كه مى‌داند روزه براى او ضرر ندارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر دارد، بايد روزه بگيرد و كسى كه يقين يا گمان دارد كه روزه برايش ضرر دارد اگرچه دكتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد، و اگر روزه بگيرد صحيح نيست مگر آن كه به قصد قربت بگيرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.

مسأله 1744- اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برايش ضرر دارد و از آن احتمال، ترس براى او پيدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم به‌جا باشد، نبايد روزه بگيرد، و اگر روزه بگيرد صحيح نيست مگر آن كه به قصد قربت گرفته باشد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.

مسأله 1745- كسى كه عقيده‌اش اين است كه روزه براى او ضرر ندارد، اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته، بايد قضاى آن را به‌جا آورد.

مسأله 1746- غير از روزه‌هايى كه گفته شد، روزه‌هاى حرام ديگرى هم هست كه در كتاب‌هاى مفصل گفته شده است.

مسأله 1747- روزه روز عاشورا، و روزى كه انسان شك دارد روز عرفه است يا عيد قربان، مكروه است.

روزه‌هاى مستحب‌

مسأله 1748- روزه تمام روزهاى سال، غير از روزه‌هاى حرام و مكروه كه گفته شد مستحب است. و براى بعضى از روزها بيشتر سفارش شده است كه از آن جمله است:

1- پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولى كه بعد از روز دهم ماه‌