بخوابد، و كفاره بر او واجب نمى‌شود.

مسأله 1631- خوابى را كه در آن محتلم شده نبايد خواب اول حساب كرد بلكه اگر از آن خواب بيدار شود و دوباره بخوابد خواب اول حساب مى‌شود.

مسأله 1632- اگر روزه‌دار در روز محتلم شود، واجب نيست فوراً غسل كند.

مسأله 1633- هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده، اگرچه بداند پيش از اذان محتلم شده، روزه او صحيح است.

مسأله 1634- كسى كه مى‌خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، هرگاه تا اذان صبح جنب بماند، اگرچه از روى عمد نباشد روزه او باطل است.

مسأله 1635- كسى كه مى‌خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد اگر بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده و بداند پيش از اذان محتلم شده است، چنانچه وقت قضاى روزه تنگ است مثلًا پنج روز روزه قضاى رمضان دارد و پنج روز هم به رمضان مانده است، بعد از رمضان عوض آن را به‌جا آورد و اگر وقت قضاى روزه تنگ نيست بايد روز ديگر روزه بگيرد، و در هر صورت اين روز را لازم نيست روزه بگيرد.

مسأله 1636- اگر در روزه واجبى غير روزه رمضان و قضاى آن تا اذان صبح جنب بماند، روزه‌اش صحيح است چه وقت آن معيّن باشد و چه نباشد.

مسأله 1637- اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و عمداً غسل نكند، يا اگر وظيفه او تيمم است عمداً تيمم نكند روزه‌اش باطل است.

مسأله 1638- اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و براى غسل وقت نداشته باشد، چنانچه بخواهد روزه ماه رمضان يا قضاى آن را بگيرد بايد تيمم نمايد و روزه‌اش صحيح است، و اگر بخواهد روزه مستحب يا روزه واجب مثل روزه كفاره و روزه نذرى بگيرد اگرچه بدون تيمم هم روزه‌اش صحيح است‌