ايستادن عاجز شود، بايد مثل كسى كه نماز را نشسته مى‌خواند و حكم آن در مسأله پيش گفته شد، نماز احتياط را به‌جا آورد.

مسأله 1214- كسى كه نشسته نماز مى‌خواند، اگر موقع خواندن نماز احتياط بتواند بايستد بايد به وظيفه كسى كه نماز را ايستاده مى‌خواند عمل كند.

نماز احتياط

مسأله 1215- كسى كه نماز احتياط بر او واجب است بعد از سلام نماز بايد فوراً نيت نماز احتياط كند و تكبير بگويد و «حمد» را بخواند و به ركوع رود و دو سجده نمايد پس اگر يك ركعت نماز احتياط بر او واجب است، بعد از دو سجده تشهد بخواند و سلام دهد و اگر دو ركعت نماز احتياط بر او واجب است بعد از دو سجده، يك ركعت ديگر مثل ركعت اول به‌جا آورد و بعد از تشهد سلام دهد.

مسأله 1216- نماز احتياط سوره و قنوت ندارد، و بايد نيت آن را به زبان نياورند و احتياط واجب آن است كه سوره «حمد» و بسم اللَّه‌ آن را هم آهسته بگويند.

مسأله 1217- اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد، نمازى كه خوانده درست بوده، لازم نيست نماز احتياط را بخواند. و اگر در بين نماز احتياط بفهمد، لازم نيست آن را تمام نمايد.

مسأله 1218- اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد كه ركعت‌هاى نمازش كم بوده، چنانچه كارى كه نماز را باطل مى‌كند انجام نداده، بايد آنچه از نماز نخوانده بخواند و براى سلام بيجا دو سجده سهو بنمايد. و اگر كارى كه نماز را باطل مى‌كند، انجام داده، مثلًا پشت به قبله كرده، بايد نماز را دوباره به‌جا آورد.

مسأله 1219- اگر بعد از نماز احتياط بفهمد كسرى نمازش به مقدار نماز احتياط بوده، مثلًا در شك بين سه و چهار، يك ركعت نماز احتياط بخواند بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده، نمازش صحيح است.