واجب‌ [1] بايد عبادت‌هاى خود را به‌جا آورد و كارهايى را كه بر حائض حرام است ترك كند.

مسأله 453- اگر خونى ببيند و شك كند كه خون حيض است يا نفاس، چنانچه شرايط حيض را داشته باشد، بايد حيض قرار دهد.

مسأله 454- اگر خونى ببيند كه نداند خون حيض است يا بكارت، بايد خود را وارسى كند؛ يعنى مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و كمى صبر كند، بعد بيرون آورد پس اگر اطراف آن آلوده باشد، خون بكارت است و اگر به همه آن رسيده، حيض مى‌باشد.

مسأله 455- اگر كمتر از سه روز خون ببيند و پاك شود و بعد سه روز خون ببيند خون دوم حيض است وخون اول اگرچه در روزهاى عادتش باشد حيض نيست.

احكام حائض‌

مسأله 456- چند چيز بر حائض حرام است:

اول: عبادت‌هايى كه مانند نماز بايد با وضو يا غسل يا تيمم به‌جا آورده شود، ولى به‌جا آوردن عبادت‌هايى كه وضو و غسل و تيمم براى آنها لازم نيست، مانند نماز ميت، مانعى ندارد.

دوم: تمام چيزهايى كه بر جنب حرام است و در احكام جنابت گفته شد.

سوم: جماع كردن در فرج، كه هم براى مرد حرام است و هم براى زن، اگرچه به مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد، بلكه احتياط واجب آن است كه مقدار كمتر از ختنه‌گاه را هم داخل نكند و در دبر زن حائض هم وطى ننمايد [2].

مسأله 457- جماع كردن در روزهايى هم كه حيض زن قطعى نيست ولى شرعاً بايد براى خود حيض قرار دهد حرام است. پس زنى كه بيشتر از ده روز خون مى‌بيند و

[1] تفصيل آن در مسأله پيش گذشت.

[2] وطى در دبر كراهت شديد دارد.