لباس نجس به آب كر برسد چنانچه آن آب بو يا رنگ يا مزه نجاست را بگيرد نجس مى‌شود، و اگر تغيير نكند نجس نمى‌شود.

مسأله 18- اگر بوى آب كر به واسطه غير نجاست تغيير كند، نجس نمى‌شود.

مسأله 19- اگر عين نجس مانند خون به آبى كه بيشتر از كر است برسد و بو يا رنگ يا مزه قسمتى از آن را تغيير دهد، چنانچه مقدارى كه تغيير نكرده كمتر از كر باشد تمام آب نجس مى‌شود، و اگر به اندازه كر يا بيشتر باشد فقط مقدارى كه بو يا رنگ يا مزه آن تغيير كرده نجس است.

مسأله 20- آب فواره اگر متصل به كر باشد آب نجس را پاك مى‌كند ولى اگر قطره قطره روى آب نجس بريزد آن را پاك نمى‌كند، مگر آن كه چيزى روى فواره بگيرند تا آب آن قبل از قطره قطره شدن به آب نجس متصل شود و بنابر احتياط واجب بايد آب فواره با آن آب نجس مخلوط گردد.

مسأله 21- اگر چيز نجس را زير شيرى كه متصل به كر است بشويند آبى كه از آن چيز مى‌ريزد اگر متصل به كر باشد و بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد و عين نجاست هم در آن نباشد [1] پاك است.

مسأله 22- اگر مقدارى از آب كر يخ ببندد و باقى آن به قدر كر نباشد چنانچه نجاست به آن برسد نجس مى‌شود، و هر قدر از يخ هم آب شود نجس است.

مسأله 23- آبى كه به اندازه كر بوده، اگر انسان شك كند از كر كمتر شده يا نه مثل آب كر است؛ يعنى نجاست را پاك مى‌كند و اگر نجاستى هم به آن برسد نجس نمى‌شود. و آبى كه كمتر از كر بوده و انسان شك دارد به مقدار كر شده يا نه حكم آب كر ندارد.

[1] يعنى اگر بعد از بستن شير در آن آب اجزاى نجاست نباشد پاك است.